προσαγορεύω

ΝΜΑ [ἀγορεύω]

1. προσφωνώ, απευθύνω σε κάποιον δημόσια χαιρετισμό, εκφωνώ χαιρετιστήρια αγόρευση

2. τιτλοφορώ κάποιον, αποκαλώ κάποιον με τον τίτλο που έχει ή που τού απονέμω

αρχ.

1. χαιρετίζω («ἐν ταῑς ἐπιστολαῑς τοὺς φίλους προσαγορεύουσι», Πλάτ.)

2. καλώ, ονομάζω («τὸν Ἀγαμέμνονα προσαγορεῡσαι ποιμένα λαῶν», Ξεν.)

3. λέω κάτι επί πλέον

4. μιλώ σε κάποιον, τού απευθύνω τον λόγο

5. μιλώ ευφήμως για κάποιον ή για κάτι («πάσας τὰς ἡδονὰς ἀγαθὸν εἶναι προσαγορεύεις», Πλάτ.)

6. αποδίδω

7. μνημονεύω, αναφέρω

8. επικαλούμαι («τὰ τῶν θηρίων ἤθη προσαγορεύειν», Πλούτ.)

9. φρ. «προσαγορεύω τινὰ χαίρειν» — αποχαιρετώ κάποιον.